«Թուրքիայի հայերի հարգելի՛ պատրիարք Սահակ Մաշալյան,
Հայ համայնքի շատ թանկագի՛ն անդամներ,
Ողջունում եմ ձեզ սիրով ու հարգանքով։
Այս դժվար օրերին, որոնց միջով ողջ աշխարհի հետ միասին անցնում ենք, մեր քաղաքացիների միջև համերաշխությունը շարունակվում է՝ էլ ավելի ուժեղանալով։ Բարձրյալից խնդրում եմ, որ վաղվա օրվան հասնենք իրար ավելի մոտ, միասնականության ու միության զգացումներով ավելի տոգորված։
Աշխարհի ժողովուրդներին մեծ ցավ պատճառած առաջին աշխարհամարտի ծանր պայմաններում մահացած օսմանցի հայերին հարգանքով հիշում եմ և նրանց թոռներին հղում իմ անկեղծ ցավակցությունները։
Այդ ժամանակահատվածում մահացած օսմանյան բոլոր քաղաքացիների համար ալլահի ողորմածությունն եմ հայցում։
Ոչ մի դեպքում թույլ չենք տվել և թույլ չենք տալու օտարացնել մեր որևէ մի քաղաքացու, հավատքի կամ ինքնության պատճառով վատ վերաբերմունքի արժանացնել։
Մեր բոլորի ընդհանուր նպատակն է անցյալից միայն բարեկամության ու մարդկային բարձրագույն իդեալի համար ուժ առնել և ապագա կառուցել միասին։
Բոլորիս համար ակնհայտ են այն շրջանակները, որոնք, անտեսելով Անատոլիայի խորքից ծնված մեր միասնականությունը, ցանկանում են պատմությունից թշնամություն բխեցնել։ Մեր ամենակարևոր ցանկությունն այն է, որ այլ նպատակներ հետապնդող շրջանակներին հնարավորություն չտանք, մանավանդ որ մենք միասնությամբ, բարեկեցությամբ ու խաղաղությամբ լեցուն ապագա ենք ցանկանում կառուցել։
Այս խոհերով ևս մեկ անգամ հարգանքով եմ հիշում առաջին աշխարհամարտում մեր կորցրած օսմանցի հայերին։ Ձեզ բոլորիդ մաղթում եմ շենություն»։