1in.am
Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի՝ «Նոր Նորք» նստավայրում Արման Հովհաննիսյանի նախագահությամբ ավարտվել է Գրիգոր Հ.-ի գործի դատական քննությունը:
1996 թվականին ծնված Գրիգոր Հ.-ին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 242 հոդվածի 1-ին մասով:
Ըստ մեղադրանքի՝ 2017 թվականի դեկտեմբերի 5-ին, ժամը 15-ն անց 45-ի սահմաններում Գրիգոր Հ.-ն իր անձնական օգտագործման «ՎԱԶ-21074» մեքենայով երթևեկել է Երևան քաղաքի Արամ Խաչատրյան փողոցով՝ Ռիգայի փողոցի կողմից դեպի Փափազյան փողոց: Նա մեքենան վարել է մայթեզրից մոտ 2 մետր հեռավորությամբ, շուրջ 40 կմ/ժ արագությամբ:
Չհասած Ա. Խաչատրյան և Փափազյան փողոցների խաչմերուկ, տեսնելով, որ իր ընթացքի ուղղությամբ խցանում է, մեքենաները շարված են իրար հետևից, Գրիգոր Հ.-ն իր վարած մեքենան մասամբ դուրս է բերել հանդիպակաց ուղեմաս, իր գործողություններով ստեղծել է վթարային իրադրություն, որի արդյունքում մեքենայի առջևի աջ մասով վրաերթի է ենթարկել խցանման մեջ իրար հետևից կանգնած մեքենաների միջև եղած տարածությունից վազքով փողոցը հատող անչափահաս՝ 2008 թվականին ծնված Արեն Ա.-ին՝ անզգուշությամբ նրա առողջությանը պատճառելով ծանր վնաս՝ կյանքին վտանգ սպառնացող:
Երեխան անգիտակից, ծայրահեղ ծանր վիճակում տեղափոխվել է «Արաբկիր» բժշկական կենտրոն, այնտեղից՝ «Սուրբ Աստվածամայր» բժշկական կենտրոն, ենթարկվել է մի քանի վիրահատության՝ գանգոսկրի ու գլխուղեղի ծանր վնասվածքների պատճառով, բայց կոմայից դուրս չի եկել: Երեխային նաև Հունաստան են տարել, որտեղ բուժման կուրս է անցել…
Պատահարի վայրի զննության արձանագրության համաձայն՝ եղանակը վրաերթի պահին եղել է չոր ու պարզ: Վրաերթ կատարած մեքենայի արգելակման հետքեր չեն հայտնաբերվել: Պատահարի վայրում տեսանկարահանող սարքեր չեն եղել:
Պատահարի արդյունքում վնասվել են «07»-ի առջևի աջ դուռը, շարժիչի ծածկոցը, աջ լուսարձակը:
Կատարվել է այդ մեքենայի վարորդ Գրիգոր Հ.-ի սթափության ստուգում՝ նա սթափ է եղել:
Գրիգոր Հ.-ին տրվել են բնութագրեր՝ բնակության վայրից, ուսումնական հաստատությունից, ծառայության վայրից:
Գրիգոր Հ.-ն ծառայել է բանակում, մասնակցել է Ապրիլյան քառօրյայի մարտական գործողություններին: Եղել է սերժանտ: Ըստ ծառայողական բնութագրի՝ նա զուսպ է, հարմարվող, լավ ծառայող: ՊԲ զորամասի հրամանատարի կողմից տրված շնորհակալագրում՝ ուղղված Գրիգորի ծնողներին, գրված էր՝ «Երիցս շնորհակալ ենք…»:
Գրիգոր Հ.-ն երևանյան բուհերից մեկում է սովորում, բնութագրվել է որպես «պրպտող ուսանող»:
Բնակության վայրից տրված բնութագրում Գրիգոր Հ.-ն ներկայացվել էր որպես «աշխատասեր, պարկեշտ, համեստ, հոգատար, ազնվաբարո…» երիտասարդ՝ «ազնվաբարո հայ տղամարդու չափանիշ… Մեծի հետ՝ մեծ, փոքրի հետ՝ փոքր…»:
Դատաավտոտեխնիկական փորձաքննության եզրակացության համաձայն՝ Գրիգորի մեքենան տեխնիկապես եղել է սարքին վիճակում՝ արգելակները, ղեկային համակարգը աշխատունակ են եղել:
Ըստ փորձաքննության եզրակացության՝ դեպքի պահին Գրիգոր Հ.-ն չի ունեցել վրաերթը կանխելու տեխնիկական հնարավորություն, սակայն այդ իրավիճակում հայտնվել է իր սխալ գործողությունների արդյունքում՝ նա խախտել է ՃԵԿ համապատասխան պահանջները՝ տեսնելով, որ իր ուղեմասը խցանված է, դուրս է եկել հանդիպակաց ուղեմաս ու թույլ է տվել երեխայի կյանքը վտանգի ենթարկած վրաերթը…
Ըստ բժշկական փաստաթղթերի՝ տուժող երեխան ստացել է գանգի թաղի ու հիմի կոտրվածքներ, գլխուղեղի ծանր վնասվածքներ, ասպիրացիոն թոքաբորբ, աջ ցայլոսկրի կոտրվածք, առաջացել են գլխուղեղի կոնտուզիոն օջախներ… Երեխան հիվանդանոց է տեղափոխվել ծայրահեղ ծանր վիճակում, գտնվել է երկրորդ աստիճանի կոմայի մեջ… Կատարվել են գլխի վիրահատություններ, գանգի տրեպանացիա… Առաջացել է գանգի հետվիրահատական դեֆորմացիա… Բուժում է կատարվել գլխուղեղի այտուցի դեմ… Վիճակը կայունացել է, բայց խոսակցական կոնտակտը բացակայում է…
Երեխային հաշմանդամության կարգ է տրվել…
Տուժողի օրինական ներկայացուցիչն անհամաձայնություն է հայտնել դատաավտոտեխնիկական փորձաքննության եզրակացության այն մտքի հետ, թե Գրիգոր Հ.-ն վրաերթը կանխելու տեխնիկական հնարավորություն չի ունեցել: Տուժած երեխայի հայրը գրել է. «Ստացվում է՝ խախտել է երթևեկության կանոնները, բայց վրաերթի համար մեղավոր չէ՞»: Տուժողի օրինական ներկայացուցիչը միջնորդել է նշանակել լրացուցիչ հանձնաժողովային դատաավտոտեխնիկական փորձաքննություն, բայց միջնորդությունը մերժվել է:
Փորձագետները այս գործով եզրակացրել են՝ պատահարի ու վարորդի գործողությունների պատճառահետևանքային կապին պետք է տրվի իրավական գնահատական…
Տուժողի օրինական ներկայացուցչի կողմից ներկայացվել է քաղաքացիական հայցի պահանջ 20 միլիոն դրամի չափով՝ նշվել է, որ տուժած երեխան Հունաստանում երեքամսյա վերականգնողական կուրս է անցել, անհրաժեշտ պարագաներ ու դեղորայք ձեռք բերելու համար ծախսեր են կատարվել:
Այս գործով մեղադրական եզրակացությունը առաջին անգամ դատախազի կողմից չի հաստատվել, գործը վերադարձվել է քննիչին՝ լրացուցիչ քննություն կատարելու համար: Լրացուցիչ քննությունը կատարվել է, երկրորդ անգամ արդեն մեղադրական եզրակացությունը հաստատվել է, գործն ուղարկվել է դատարան…
Դատարանում ամբաստանյալ Գրիգոր Հ.-ն իրեն մեղավոր չի ճանաչել: Նշել է, որ դեպքի օրը բուհում վերջացրել էր դասերը և ուղևորվել էր տուն: Մեքենայի մեջ մենակ էր: Եղանակը պարզ ու չոր էր: Դեպի Ա. Խաչատրյան փողոց թեքվելով՝ տեսել է, որ իր ուղեմասում մեքենաները մինչև խաչմերուկ մեկ շարքով կանգնած են: Ինքն էլ է կանգնել: Տեսել է, որ հանդիպակաց գնացող մեքենաներ չկան, դուրս է եկել վազանցի, որ մի քանի մեքենայից առաջ անցնի: Ճանապարհի այդ հատվածում չկային արգելող ճանապարհային նշաններ, իսկ գծանշումները մաշված էին: Վազանցի դուրս գալով՝ մտածել է, թե մինչև խաչմերուկ կհասցնի վերադասավորվել իր ուղեմասում: Եթե անգամ դիմացից մեքենա գար, ինքը խոչընդոտ չէր լինի, այդ մեքենան կարող էր անցնել:
Իր մեքենան անցել է երկու-երեք մեքենայի, ու այդ պահին հանկարծ երեխան կտրուկ վազել ու հայտնվել է իր առաջ: Ինքն արգելակել է, բայց երեխան կպել է մեքենայի աջ կողմին ու ընկել է դեպի ձախ: Վազանցի պահին ինքն ընթանում էր մոտ 40 կմ/ժ արագությամբ: Ինքը մեքենան կանգնեցրել է, որ մոտենա երեխային, այդ ժամանակ երեխային արդեն մոտեցել էին այլ մարդիկ և օգնություն էին ցույց տալիս: Ինքն առաջարկել է մեքենայով երեխային տանել հիվանդանոց, բայց ասել են, թե շտապօգնություն են կանչել: Ինքը մոտեցել է դեպքի վայր եկած ոստիկաններին, ասել է, որ վրաերթ կատարած վարորդն է, վերցրել են իր վարորդական իրավունքի վկայականը: Մեքենան տեղափոխել են հարակից բակ, որ շտապօգնության մեքենան կարողանա մոտենալ:
Ամբաստանյալը նշել է, որ 10 հազար 500 դոլարի չափով հոգացել է երեխայի բուժման ծախսերը: Նախաքննության ընթացքում ինքը եղել է շոկի մեջ, չի հասկացել՝ ինչ է կատարվում, այդ պատճառով է իրեն մեղավոր ճանաչել: Նախաքննության ժամանակ ինքն է ասել, որ կանգնած մեքենաների շարքը 70 մետր կլիներ, բայց չի ասել, որ խցանում էր:
Դատարանն արձանագրել է, որ այս գործով տուժողը մարմնական վնասվածքների հետևանքով ի սկզբանե անգիտակից վիճակում է եղել, չի կարողացել դիրքորոշում հայտնել, այսինքն՝ տուժողը, օբյեկտիվ գործոններով պայմանավորված, հնարավորություն չի ունեցել ներկայացնելու իր կամարտահայտությունը, ինչի արդյունքում հարուցվել է քրեական գործ: Գործի քննության ընթացքում տուժողի օրինական ներկայացուցիչը հայտնել է, թե ցանկանում է, որ Գրիգոր Հ.-ն ենթարկվի քրեական պատասխանատվության:
Դատարանը եզրահանգել է, որ մեղսագրված արարքում Գրիգոր Հ.-ի մեղավորությունը գործի քննության արդյունքում հաստատվել է:
Արձանագրվել է, որ վարորդը վազանցի դուրս գալով՝ կատարել է գործողություններ, որոնք հակասում են ՃԵԿ համապատասխան պահանջներին:
Դատարանը եկել է հետևության՝ Գրիգոր Հ.-ի կատարած արարքի անմիջական խախտումը հանդիսանում է ոչ թե վրաերթը կանխելու համար միջոցներ չձեռնարկելը, ինչի հնարավորությունը, ըստ փորձագիտկան եզրակացության՝ չի ունեցել, այլ այն, որ վարորդը խցանման ժամանակ դուրս է եկել հանդիպակաց գոտի՝ զրկված լինելով հետդասավորման իրական հնարավորությունից: Վազանցը կատարվել է անորոշ տարածություն անցնելու ցանկությամբ, առանց վերադասավորվելու ողջամիտ հնարավորությունը գիտակցելու:
Եթե անգամ հաշվի առնվի, որ տուժողը ճանապարհը հատել է չթույլատրված հատվածով, ապա միևնույնն է՝ դա Գրիգոր Հ.-ի մեղքը չի բացառում:
Դատարանը եզրահանգել է՝ Գրիգոր Հ.-ի գործողությունները՝ ճանապարհատրանսպորտային երթևեկության խախտում կատարելը, հանդիսացել է ուղղակի պատճառ՝ հետևանքի առաջացման համար, քանի որ խախտումը ժամանակային առումով նախորդել է հանցավոր արդյունքի առաջացմանը: Այսինքն, եթե Գրիգոր Հ.-ն ստեղծված պայմաններում իր մեքենան դուրս չբերեր հանդիպակաց գոտի, չկատարեր իրավախախտում, ապա անկախ հանգամանքից՝ տուժողը թույլատրելի, թե անթույլատրելի հատվածով է հատում ճանապարհը, նշված հատվածում վրաերթ տեղի չէր ունենա:
Դատարանը Գրիգոր Հ.-ին մեղավոր է ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 242 հոդվածի 1-ին մասով: Վաղեմության ժամկետներն անցնելու հիմքով Գրիգոր Հ.-ն ազատվել է քրեական պատասխանատվությունից:
Տուժողի օրինական ներկայացուցչի ներկայացրած քաղհայցի պահանջը թողնվել է առանց քննության՝ իրավունք վերապահելով այն ներկայացնելու քաղաքացիական դատավարության կարգով: